Do gry potrzebne są 4 osoby oraz jedna(a najlepiej dwie) talia 52-kartowa. Przy stoliku zajmujemy miejsca tak, aby nasz partner siedzial naprzeciw
nas. Rozdajemy karty (wszystkie), wypada wiec po 13 na osobę. Każde rozdanie dzieli sie na licytacje i rozgrywkę.

Licytacja – faza gry w brydża, prowadząca do ustalenia kontraktu.
Licytacja polega na tym, że gracze zgłaszają kolejno swoje odzywki, zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Rozpoczyna rozdający. Gracz ma do wyboru następujące odzywki:
spasować
przelicytować: zalicytowanie x w dany kolor stanowi zobowiązanie do wzięcia przez parę x+6 lew przy tymże kolorze atutowym. Można zalicytować wtedy i tylko wtedy, gdy licytuje się odzywkę starszą od najstarszej dotychczas zalicytowanej (przy starszeństwie: BA,♠,♥,♦,♣). Na przykład, 1♠ jest starsze od 1♦ (bo piki są starsze od kar), ale 3♣ jest starsze od 2BA (bo 3 > 2).
skontrować: jeżeli uważamy, że przeciwnicy nie wygrają zaproponowanego kontraktu, możemy skontrować, czyli podwoić stawkę punktową. W nowoczesnych systemach kontra przyjmuje również znaczenia sztuczne, takie jak kontra wywoławcza, kontra negatywna czy kontra Lightnera.
zrekontrować: jeżeli nas skontrowano i uważamy, że wygramy zapowiedziany kontrakt, to możemy zrekontrować, czyli jeszcze raz podwoić stawkę. Rekontra może posiadać również sztuczne znaczenia, przykładem może być rekontra SOS.
Kontry i rekontry mają poważny wpływ na wielkość uzyskanego zapisu.
Licytacja kończy się trzema kolejnymi pasami następującymi po dowolnej odzywce.

Rozgrywka – zasadnicza część gry w brydża. Celem rozgrywającego jest zrealizowanie wylicytowanego kontraktu (wzięcie takiej liczby lew, jaka wynika z licytacji). Celem obrońców jest przeszkodzenie rozgrywającemu, mogą to osiągnąć m.in. dzięki prawidłowemu wistowi.
W czasie tej fazy obowiązuje następujące starszeństwo figur: A>K>D>W>10>9>….>2. Obowiązuje dodawanie do koloru. Jeżeli gracz nie ma do koloru, to może przebić lewę atutem (atut spełnia funkcję najstarszej karty) bądź dołożyć kartę innego koloru. Między atutami również obowiązuje zwykłe starszeństwo figur. Jeżeli gra się „bez atu”, to atutów nie ma.
Gracz z najstarszą kartą w kolorze pierwszego wyjścia w lewie lub z najstarszym atutem w lewie bierze rzeczoną lewę, po czym rozpoczyna następną. Rozgrywający, jeżeli wziął lewę w dziadku, to następnego wyjścia musi również dokonać z dziadka.
Techniki wykorzystywane przy rozgrywce to liczenie własnych lew, rozliczanie rąk przeciwników, różne rodzaje impasów, parada oraz przymusy.
Po zakończeniu rozgrywki zlicza się lewy obu stron i sprawdza, czy kontrakt został ugrany. Lewy poniżej zadeklarowanej liczby to lewy wpadkowe a lewy powyżej zadeklarowanej liczby to nadróbki. W zależności od miana kontraktu i wziętej liczby lew oblicza się ilość punktów zdobytych przez strony. Podstawą do obliczania liczby punktów jest zapis brydżowy.